115 CCC – Z-Score

Aby wyliczyć Z-Score brakuje nam wartości EBIT, jednakże nie będzie wielkim błędem użycie w jego miejsce zysku przed opodatkowaniem, przychodami i kosztami finansowymi oraz zyskami .w jednostkach wycenianych metodą praw własności, czyli, inaczej mówiąc wynik na działalności operacyjnej.

Ponieważ interesuje nas stan na dzień wartości zaczerpnięte z rachunku zysków i strat musimy wykazać jako sumę czterech kwartałów.

Zmodyfikowany wzór będzie wyglądał w następujący sposób:

ZSCOREZMOD   = 1,2(KO/A) + 1,4((K-((WNQn + WNQn-1 + WNQn-2+   WNQn-3)/A) + 3,3(WO Qn + WOQn-1+ WNQn-2+   WNQn-3)/A) + 0,6(KAP/Z)+0,999(SQn+ SQn-1 + SQn-2+   SQn-3)/A)    gdzie:    ZSCOREZMOD –   zmodyfikowany Z-Score Model Altmana    KO – kapitał obrotowy    A – aktywa    K – kapitały własne    WN – wynik finansowy netto    WO – wynik operacyjny    KAP – wartość rynkowa firmy (kapitalizacja)    Z – Zobowiązania    S – sprzedaż podstawowa    Wartość wskaźnika:    ≥ 3,0 – niewielka szansa bankructwa,    1,81 – 2,99 – nieokreślone prawdopodobieństwo bankructwa,    ≤ 1,8 – bardzo wysoka szansa bankructwa

 

Wzór nr 59a Z-Score model zmodyfikowany

Wynik dosyć pracochłonnych wyliczeń, ale niezbyt skomplikowanych widać w tabeli poniżej.

Tabela 108 CCC Z-Score model

Wynik Z-Score waha się pomiędzy 12,76 i 5,74, przy czym największy wpływ na wartość wskaźnika ma wartość rynkowa firmy (kapitalizacja), czyli zdolność do pozyskiwania pieniędzy na każde nowe przedsięwzięcie. Pozostałe składniki wskaźnika osiągają bardzo niskie wartości. Drugi najbardziej istotny składnik wskaźnika oparty jest na wartości sprzedaży, czyli zdolności firmy do generowania bieżącego strumienia pieniężnego. Załatwia on w przypadku CCC połowę wskaźnika w wartości bezpiecznej.

Inaczej wyglądałaby sprawa w sytuacji gdyby CCC nie była spółką publiczną. W takiej sytuacji wartość wskaźnika wynosiłaby od 4,33 do 2,96. Wartość 2,96 na 30 czerwca 2012 r. znajduje się poza granicą bezpieczeństwa i wskazuje na „nieokreślone prawdopodobieństwo bankructwa”.

Waldemar Mierniczek

114 Wskaźniki na upadłość firmy

Bardzo istotną informacją dla potencjalnego inwestora są dane mówiące o tym, czy spółka ma wystarczający potencjał, aby nie upaść. Jest niewiele wskaźników, które mogą nas o tym poinformować.

Bardzo dobrym wskaźnikiem jest wzór Wilcoxa na prognozę bankructwa. Jednakże ten wskaźnik nie może być obliczony z danych dostarczanych przez Internet jako standardowe. Z ciekawości wyliczymy ten wskaźnik dla CCC za trzy lata korzystając ze sprawozdań finansowych grupy kapitałowej.

Wynik wyliczenia to wartość majątku grupy w sytuacji, gdyby postanowiła się ona zlikwidować na zasadzie „spiesz się powoli …”

Tabela 107 CCC – wzór Wilcoxa na prognozę bankructwa

Aktywa z tytułu podatku dochodowego i wszystkie rezerwy na zobowiązania nie biorą udziału w wycenie likwidacyjnej majątku ponieważ nie można ich kupić, ani sprzedać.

Jak widać na powyższym obrazku wartość księgowa firmy stale wzrasta, wartość rynkowa (kapitalizacja) szaleje, a wartość likwidacyjna raczej nie rośnie w oszałamiającym tempie. Oznacza to, że rozwój firmy odbywa się na kredyt przy zastosowaniu dźwigni finansowej, czyli przede wszystkim kapitałów obcych.

Drugi bardzo dobry wzór na prognozę bankructwa to wzór Edwarda Altmana na upadłość. Z-Score da się obliczyć na podstawie standardowych danych finansowych uzyskanych w Internecie, jakkolwiek wzór jest dosyć skomplikowany

ZSCORE   = 1,2(KO/A) + 1,4((K-WN)/A) + 3,3(EBIT/A) + 0,6(KAP/Z)+0,999(S/A)    gdzie:    ZSCORE – Z-Score   Model Altmana    KO – kapitał obrotowy    A – aktywa    K – kapitały własne    WN – wynik finansowy netto    EBIT – zysk przed odsetkami i   opodatkowaniem    KAP – wartość rynkowa firmy   (kapitalizacja)    Z – Zobowiązania    S – sprzedaż podstawowa    Wartość wskaźnika:    ≥ 3,0 – niewielka szansa bankructwa    1,81 – 2,99 – nieokreślone prawdopodobieństwo bankructwa,    ≤ 1,8 – bardzo wysoka szansa bankructwa

 

Wzór nr 59 Z-Score model

Waldemar Mierniczek

113. Wskaźniki rynkowe CCC

W poniższej tabeli wskaźniki rynkowe wyliczone dla CCC.

Tabela nr 106 CCC Wskaźniki rynkowe

1. Współczynnik wartość księgowa na akcję wyliczamy w prosty sposób według wzoru z postu 110. Wzór nie wymaga modyfikacji. Interesuje nas wartość wskaźnika na koniec każdego kwartału, wartość kapitału własnego i cena akcji też jest na koniec kwartału.

W tabeli widzimy, że wskaźnik ulega stałej poprawie z okresu na okres.

2. Współczynnik zysk na akcję liczymy na określony dzień: na koniec każdego kwartału, dlatego cena akcji jest średnią ceną z pierwszego i ostatniego dnia roku, a zysk jest sumą zysków za cztery ostatnie kwartały, co eliminuje wpływ sezonowości.

Problem z danymi skrajnymi dotyczącymi danych bilansowych rozwiązujemy tak samo jak w poście dotyczącym wskaźników płynności (post 92).

Liczymy wskaźniki dla okresów krótszych niż roczne, to znaczy: na koniec III kwartału 2009 r. za trzy kwartały, na koniec II kwartału 2009 r. za dwa kwartały, na koniec I kwartału 2009 r. za jeden kwartał, na koniec 2008 r. na 31 grudnia 2008 r., czyli na ostatni dzień kwartału.

Wartości pozycji rachunku zysków i strat liczymy korzystając z danych dotyczących całego roku rozdzielonych na poszczególne kwartały według współczynników sezonowości.

Zmodyfikowany wzór wygląda następująco:

EPS   = (WNQn + WNQn-1 + WNQn-2 + WNQn-3)   / ((AVOLQn + AVOLn-4)/2)    gdzie:    EPS – zysk na akcję    WN – wynik netto    Q – oznaczenie kwartału    AVOL – ilość akcji

 

Wzór nr 53a Zysk na akcję

Wartość wskaźnika kształtuje się w sposób falowy, co wziąwszy pod uwagę poprzedni wskaźnik oznacza, że wzrost poziomu sprzedaży nie zawsze oznacza wzrost zysku, chociaż prawie zawsze oznacza wzrost udziału w rynku.

3. Wzór na kapitalizację nie wymaga modyfikacji. Wyliczamy „wartość rynkową” na ostatni dzień kwartału. Wartość rynkowa akcji rośnie wraz z wartością księgową na akcję.

4. Wzór na cenę do wartości księgowej nie ulegnie zmianie. Interesuje nas stan na koniec każdego kwartału. Z tabeli widać, że wskaźnik nie wzrasta, tylko oscyluje falowo podobnie jak wskaźnik zysku na akcję.

5. Wskaźnik ceny do zysku ulegnie modyfikacji w ten sposób, że w mianowniku wstawimy cenę średnioroczną zamiast ceny na ostatni dzień okresu.

PE   = GSśrednioroczna / EPS    gdzie:    PE – cena do zysku    GS – cena zamknięcia    EPS – zysk na akcję

 

Wzór nr 56a Cena do zysku

Jak widać w tabeli wskaźnik jest relatywnie wysoki i ulega nagłym wzrostom w przypadku nagłych wzrostów zysków, a także nagłym spadkom w przypadku nagłych spadków zysków, co oznacza, że mają na niego wpływ zdarzenia incydentalne.

6. Stopa wypłat dywidendy – wzór nie musi być modyfikowany. Spółka przeznacza coraz więcej zysku (od 37% do 50%) na dywidendy. Trzeba się zastanowić, czy to nie za dużo i czy kilka takich wysokich dywidend nie spowoduje problemów finansowych spółki w przyszłości z powodu zbyt wolnego tempa przyrostu kapitału.

7. Stopa dywidendy – wzór modyfikujemy, aby obliczyć wartości oparte na danych historycznych.

DY   = DA / GSśrednioroczna    gdzie:    DY – stopa dywidendy    DA – dywidenda na akcję    GS – cena zamknięcia

 

Wzór nr 58a Stopa dywidendy

W celu wyliczenia stopy dywidendy na potrzeby inwestora, który traktuje tą wartość jako parametr prognostyczny nie musimy modyfikować wzoru. Inwestor podstawi do wzoru wartość ostatniej wypłaconej dywidendy na akcję oraz ostatnią znaną cenę zamknięcia akcji.

W jaki sposób została wyliczona stopa dywidendy ściągnięta w zestawie podstawowych danych z Internetu nie jest mi wiadomo, ale wyniki są zbliżone.

Waldemar Mierniczek