100 Wskaźniki obrotowości
Wskaźniki obrotowości mówią jak szybko obracamy kapitałem obrotowym. Można je tworzyć dla wszystkich składników aktywów obrotowych i zobowiązań obrotowych, a także dla wszystkich składników aktywów trwałych i zobowiązań długoterminowych, tylko po co?
Wartościowe wskaźniki obrotowości dotyczą zapasów, należności z tytułu dostaw i usług oraz zobowiązań z tytułu dostaw i usług. Wzory na ich obliczenie są następujące:
a) obrotowość zapasów (w dniach):
OZap = Zap / (KTow + KMat) x ilość dni w okresie
gdzie: OZap – Wskaźnik obrotowości zapasów Zap – Wartość zapasów KTow – Koszt sprzedanych towarów i materiałów KMat – Koszt sprzedanych towarów i materiałów |
Wzór nr 36 Wskaźnik obrotowości zapasów
Ilość dni w okresie zależy od tego dla jakiego okresu liczymy wskaźnik i wynosi:
Tabela nr 94 Ilość dni w okresie
b) obrotowość należności z tytułu dostaw i usług
ONalDU = NalDU / S x ilość dni w okresie
gdzie: ONalDU – Wskaźnik obrotowości należności z tytułu dostaw i usług NalDU – Należności z tytułu dostaw i usług S – Wartość sprzedaży z podstawowej działalności |
Wzór nr 37 Wskaźnik obrotowości należności z tytułu dostaw i usług
c) obrotowość zobowiązań z tytułu dostaw i usług
OZDU = ZDU / (KTow + KMat + KU) x ilość dni w okresie
gdzie: OZDU – Wskaźnik obrotowości zobowiązań z tytułu dostaw i usług ZDU – Zobowiązania z tytułu dostaw i usług KTow – Koszt sprzedanych towarów i materiałów KMat – Koszt sprzedanych towarów i materiałów KU – Koszty usług obcych |
Wzór nr 38 Wskaźnik obrotowości zobowiązań z tytułu dostaw i usług
Proszę zwrócić uwagę na mianowniki wszystkich wskaźników obrotowości. Są one „dopasowane” do aktywów i zobowiązań, dla których liczony jest wskaźnik. W odniesieniu do należności jest to wartość sprzedaży podstawowej, w odniesieniu do zapasów wartość kosztów sprzedanych towarów i materiałów oraz wartość surowców i materiałów zużytych w procesie produkcji, w odniesieniu do zobowiązań z tytułu dostaw i usług są to koszty sprzedanych towarów i materiałów, surowców i materiałów zużytych w procesie produkcji oraz usług obcych zużytych w procesie produkcji. Można dyskutować, czy nie należy do mianownika ostatniego wskaźnika dodać pozostałych kosztów rodzajowych, które składają się po części z kosztów usług (np. ubezpieczenia, reklama, część kosztów wyjazdów służbowych), a w części z kosztów niematerialnych i pracowniczych (np. różnorodne ekwiwalenty, część kosztów wyjazdów służbowych). Niech każdy robi jak uważa za słuszne.
Waldemar Mierniczek