053 Ryzyko systematyczne i niesystematyczne

Teoretycy dzielą ryzyko na:

– niesystematyczne, to znaczy takie, które można wyeliminować stosując metody analizy portfelowej,

– systematyczne, takie, którego nie można wyeliminować, a które mierzone jest współczynnikiem beta.

Współczynnik beta pokazuje więc premię za ryzyko, którego nie można wyeliminować.

Do tych teorii należy podchodzić z dużą rezerwą, ponieważ życie uczy, że poziomu żadnego ryzyka nie da się skwantyfikować z wystarczającą pewnością, bo gdyby się dało, to żylibyśmy bezpiecznie w raju. Można sobie tylko zdawać sprawę z istnienia ryzyka i starać się go unikać, ale o żadnych dokładnych wyliczeniach jego wartości nie może być mowy.

Model CAPM opisuje zachowanie inwestorów w określonej chwili (okresie czasu) natomiast jest nieprzydatny do oceny rzeczywistości w momencie zmiany warunków rynkowych, które powodują przewartościowanie rynku i gwałtowne zmiany cen akcji. Do tego służą: analiza fundamentalna skupiająca się na analizie kondycji finansowej przedsiębiorstw i gospodarek oraz analiza techniczna, która pozwala rozpoznać zmiany formacji na wykresach.

O słabości modelu CAPM świadczą wysokie wartości czynnika losowego, który kwantyfikuje te zmiany, których model nie jest w stanie przewidzieć.

Jakkolwiek, gdybyśmy posługiwali się tym modelem, a nie wybierali akcje spółek z sufitu, uzyskalibyśmy znacznie wyższą stopę zwrotu z naszego przykładowego portfela.

Waldemar Mierniczek